Η κινεζική εταιρεία έχει πάρει την υπεργολαβία από την γαλλική εταιρεία, η οποία διατηρεί το ντιζάιν, τις αποθήκες και τα δίκτυα πωλήσεων.
Οι Κινέζες εργάτριες που κατασκευάζουν τα σουτιέν ανήκουν στους mingongs, τα 300 εκατομμύρια των περιπλανώμενων, εσωτερικών μεταναστών που δουλεύουν χωρίς ασφάλιση και δικαιώματα, αφού δεν έχουν λάβει την απαιτούμενη άδεια μετακίνησης από τις αρχές.
Αυτά τα 20 ευρώ που αποφέρει η πώληση κάθε σουτιέν κατανέμονται ως εξής:
- Τα Carrefour βάζουν στο ταμείο τους 10,81 ευρώ.
- Το Γαλλικό κράτος εισπράττει 3,28 ευρώ ως ΦΠΑ.
- Η Γαλλική βιομηχανία παίρνει 2,74 ευρώ.
- Τα έξοδα μεταφοράς και εκτελωνισμού είναι 0,44 ευρώ.
- Η Κινεζική βιομηχανία που παρήγαγε το σουτιέν εισπράττει 2,73 ευρώ.
Από αυτά, 1,64 ευρώ αντιστοιχούν στην πρώτη ύλη, ενώ τα έξοδα παραγωγής είναι 0,82 ευρώ και το κέρδος του Κινέζου βιομήχανου 0,27 ευρώ.
- Τελικά, για τις εργάτριες που έφτιαξαν το σουτιέν μένουν… 10 σεντς.
Θα μπορούσε να δει κανείς τη διαδρομή του συγκεκριμένου προϊόντος ως πραγματική ακτινογραφία του παγκοσμιοποιημένου «φιλελεύθερου νεοκαπιταλισμού» της εποχής μας, η φυγή κεφαλαίων προς την Κίνα, που επιτρέπει στις Ελληνίδες να αγοράζουν φτηνά σουτιέν, αλλά καταδικάζει παρά πολλές από αυτές και τα παιδιά τους στην ανεργία.
Ο σφετερισμός της μερίδας του λέοντος της προστιθέμενης αξίας από το εμπορικό (και το χρηματιστηριακό) κεφάλαιο σε βάρος του παραγωγικού, που αποτελεί τη βάση όλης της οικονομίας.
Ο φόρος υποτέλειας που πληρώνουν Ανατολή (Κίνα, Ινδία κλπ.) και Νότος (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κλπ.) χάρη στο τεχνολογικό μονοπώλιο του Βορρά και η απίστευτη εκμετάλλευση των άμεσων παραγωγών, που εκτοξεύει στα ουράνια την παραγωγή εμπορευμάτων, ενώ καθηλώνει πολύ χαμηλά την αγοραστική δύναμη της εργαζόμενης πλειονότητας.
Τώρα τι λέτε πρέπει να λυπάται κανείς που αυτό το μοντέλο καταρρέει σήμερα μπροστά στα μάτια μας ή να χαίρεται και να ζητωκραυγάζει ;
One Stop News
No comments:
Post a Comment