Ας δούμε τα πράγματα με νηφαλιότητα

Σήμερα μετά από ένα χρόνο οικονομικών προσπαθειών και θυσιών βρισκόμαστε σε χειρότερο σημείο από κει που ξεκινήσαμε το 2010 με το μνημόνιο. Σήμερα η Ελλάδα χρειάζεται τα ίδια ή και περισσότερα χρήματα από όσα ήδη έχουμε δανειστεί από την Τρόικα και το ΔΝΤ, χρήματα που φυσικά είναι αδύνατον να βρεθούν από τις αγορές που ζητούν επιτόκια πάνω από 25% για να μας δανείσουν. Από την άλλη οι ιδιώτες (δηλαδή βασικά Τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία) εμφανίζονται να μην θέλουν να υπάρχει ούτε ως σκέψη η πιθανότητα κουρέματος - διακράτησης – επαναδανεισμού των παλαιών Ελληνικών ομολόγων, κάτι το οποίο με χαρά θα έκαναν αν ο Ελληνικός προϋπολογισμός δεν ήταν αρνητικός, ανεξαρτήτως ύψους Ελληνικού χρέους.

Αλλά τι εννοούν και τι μας προτείνουν ότι χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα.

1./ Ένα νέο δάνειο 110 τουλάχιστον δισεκατομμυρίων ευρώ που θα προέλθει από 20 δις από αποκρατικοποιήσεις, 30 δις από επαναγορά παλαιών ομολόγων από τους «ιδιώτες» και 60 δις από ένα νέο δάνειο της Τρόικας και του ΔΝΤ.
2./ Να εξακολουθούμε να έχουμε και να προσπαθούμε να επιβιώσουμε με αρνητική ανάπτυξη.
3./ Να εξακολουθούμε να έχουμε δραματικά μειωμένη κατανάλωση.
4./ Να κάνουμε μία επί πλέον εσωτερική υποτίμηση κατά τουλάχιστον 20% που θα προέλθει αποκλειστικά από μείωση μισθών και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και όχι από μείωση τιμών καταναλωτικών αγαθών.
5./ Να αυξηθούν τα έσοδα του Κράτους με επιβολή νέων Φόρων, αλήθεια ποιοι είναι αυτοί που νομίζουν ότι μειώνοντας το αφορολόγητο στους ελεύθερους επαγγελματίες θα εισπράξουν περισσοτέρους φόρους, στο τέλος θα χάσουν και όποιον ΦΠΑ εισπράττουν σήμερα.

Και όλα αυτά μας τα προτείνουν με ανεργία πάνω από 18%.

Δυστυχώς αλλά η συνταγή αυτή δεν βγαίνει, απλά μεταβιβάζει το πρόβλημα στο μέλλον, και βυθίζει την Ελλάδα σε μεγαλύτερη ύφεση, με αποτέλεσμα μια μελλοντική διαπραγμάτευση του Ελληνικού χρέους να φαντάζει πλέον σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας.

Όλοι αυτοί που σκέπτονται έτσι αγνοούν είτε επίτηδες είτε επειδή δεν το γνωρίζουν την βασική αρχή της καπιταλιστικής οικονομίας της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή την ανάγκη ύπαρξής διαρκούς ανάπτυξης.

Ωραία και λοιπόν υπάρχει λύση η όχι.

Υπάρχουν λύσεις και είναι δύο οι πιθανές λύσεις, η μία είναι πράγματι να παρθούν κάποια μέτρα, όχι τα ηλίθια (όπως είναι η μείωση αφορολόγητου, η ισοπέδωση των αντικειμενικών αξιών, οι απολύσεις κλπ) και ταυτόχρονα να παρθούν γενναία μέτρα ανάπτυξης δηλαδή διέξοδο των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών σε δημιουργία νέων καινοτόμων εταιρειών (με αξιοποίηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνιών για παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων) με την ολοκληρωτική ανταπόδοση των φόρων σε αυτούς και την συμμετοχή Κρατικού Τραπεζικού οργανισμού, και η δεύτερη είναι ο απόλυτος έλεγχος στις διακινήσεις των αγαθών με την εγκατάλειψη του χρήματος, στην μορφή που σήμερα το γνωρίζουμε, στις συναλλαγές (αυτός ο τρόπος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο μετά από δημοψήφισμα) και είναι ο μόνος τρόπος που εξαλείφει την φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δίνει λύση στο πρόβλημα των μεταναστών κλπ.

Μιχάλης Σολωμακάκης

One Stop News