Χθες ακούσαμε δια στόματος της Κυρίας Κατσέλη, ότι 4 – 5 μεγάλες ξένες επενδύσεις περιμένουν την ψήφιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου για να ξεκινήσουν την υλοποίηση των σχεδίων τους στην Ελλάδα.
Σήμερα λάβαμε από τους Οικολόγους πράσινους το κείμενο που ακολουθεί και προφανώς είναι μία από τις επενδύσεις που εννοεί η Κυρία Κατσέλη.
Αν Κυρία Κατσέλη εννοείτε ότι τέτοιες επενδύσεις θα γίνουν στην Ελλάδα,
κάνετε λάθος, προφανώς από τα προηγούμενα 35 χρόνια, που κατάντησαν την Ελλάδα στην σημερινή της κατάσταση, δεν διδαχτήκατε τίποτα.
Η Ελλάδα, ειδικά σήμερα, δεν θέλει τέτοιες επενδύσεις παροχής υπηρεσιών, η Ελλάδα θέλει επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, στην παραγωγή, στην βιομηχανία, στην καινοτομία που προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας και όχι εκατοντάδες που προσφέρουν αυτές οι επενδύσεις παροχής υπηρεσιών, για τα υπόλοιπα διαβάστε την ανακοίνωση των Οικολόγων Πρασίνων.
Atalanti Hills: Μύθος και πραγματικότηταΛαμία, 1.2.2010Φαραωνικό έργο, έργο μαμούθ, αποτελεί η Μεγάλη Τουριστική Επένδυση με το όνομα “Atalanti Hills” που σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί στις πλαγιές του όρους Χλωμού στον Έξαρχο Αταλάντης. Θα περιλαμβάνει τρία(3) γήπεδα γκολφ, τρεις(3) μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και πέντε χιλιάδες (5.000) παραθεριστικές κατοικίες.
Είναι γνωστές οι ενστάσεις μας σε ό,τι αφορά το περιβαλλοντικό μέρος του έργου, το οποίο “βαφτίζεται” από τους φερόμενους επενδυτές και τους τοπικούς εκπροσώπους τους ως ήπιο, αγροτουριστικό και οικολογικό. Για τους τοπικούς όμως ιδιαίτερα παράγοντες, όλοι πρέπει να αποδεχτούν αυτή τη “βάφτιση”. Γιατί διαφορετικά δεν θα θέλουν το καλό του τόπου και την ανάπτυξη. Πρέπει να αποδεχτούν και να ξεχάσουν τα φτωχά υδατικά αποθέματα της περιοχής, την απειλή ερημοποίησής της όπως καταγράφεται στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, την κακή διαχείριση της παραγωγικής γης, το δασικό χαρακτήρα της έκτασης, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της και τα συμφέροντα του δημοσίου, αλλά επίσης και το Χωροταξικό Σχέδιο της Στερεάς Ελλάδας και το ίδιο το ΣΧΟΟΑΠ του Δήμου Αταλάντης. Και όλα αυτά με την απατηλή υπόσχεση ενός παραδείσιου σεναρίου, που προβλέπει για όλους “γεμάτες τσέπες”, άφθονες θέσεις εργασίας, μεγάλη και διαρκή συρροή πελατείας και ασύγκριτη περιβαλλοντική προστασία για την περιοχή. Ακριβώς τα ίδια που υπόσχονταν και σε άλλες περιοχές που δεν επιβεβαιώθηκαν και που τις κατέστρεψαν ανεπιστρεπτί (βλέπε Ισπανία σαν παράδειγμα).
Ορισμένοι υπερθεματίζουν ότι εξαντλήθηκαν τα περιθώρια της ήπιας και βιώσιμης ανάπτυξης, ότι η γεωργία τελείωσε για την Ελλάδα, ότι η βιώσιμη, ισόρροπη και πολυκεντρική ανάπτυξη είναι “έπεα πτερόεντα” για ανεύθυνους ανθρώπους χωρίς όμως να επικαλούνται ή να απαιτούν κάποια μελέτη για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής.
Κάποια πράγματα όμως πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Γνωστοί και άγνωστοι επενδυτικοί κύκλοι, κυρίως στο εξωτερικό, και στα πλαίσια της αγοράς ακινήτων, επέλεξαν στην Ελλάδα ένα σημαντικό αριθμό μεγάλων εκτάσεων γης για μεγάλες τουριστικές επενδύσεις με "κερασάκι στην τούρτα” τα γήπεδα γκολφ. Με την ανοχή πάντα των υπεύθυνων ελληνικών κυβερνήσεων και των αρμοδίων υπουργείων δημιουργούνται τετελεσμένα γεγονότα, αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες και τα συγκριτικά περιβαλλοντικά και πολιτιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, όπως και τα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούν αυτές οι επενδύσεις.
Τα επενδυτικά σχέδια που προωθούνται στηρίζονται κατά κύριο λόγο στο ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό φορολογίας αυτών των επενδύσεων (25%) και στα σημαντικά επενδυτικά κίνητρα που προσφέρει ο αναπτυξιακός νόμος, τα οποία φτάνουν έως και 60% του συνολικού επενδυτικού κόστους. Προσδοκούν και ελπίζουν επίσης στην απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης (κυρίως από τη Δασική και την Αρχαιολογική Υπηρεσία). Τα επενδυτικά κίνητρα που προσφέρονται αφορούν σε επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις για εγκαταστάσεις (γήπεδα γκολφ, εργοστάσια αφαλάτωσης, αιολικά πάρκα κλπ), επιδοτήσεις για ειδικές μορφές τουρισμού (“αγροτουρισμός”, “οικοτουρισμός” κλπ), επιδοτήσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης και επιδοτήσεις του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης καθώς και φορολογικές απαλλαγές. Αν σκεφθούμε ότι το Atalanti Hills αντιπροσωπεύει επένδυση δύο (2) δισεκατομμυρίων Ευρώ, αυτόματα προκύπτει ότι ένα ποσό πάνω από ένα (1) δισεκατομμύριο Ευρώ τουλάχιστον, θα κατευθυνθεί ως άμεση χρηματοδότησή του από τον Αναπτυξιακό Νόμο με εθνικούς πόρους και κοινοτικούς (ΕΣΠΑ) πόρους. Τι πρόκειται να απομείνει για τις άλλες επενδύσεις στην περιοχή, στο Νομό αλλά και στην χώρα ολόκληρη στον τομέα του τουρισμού; Και τι όφελος έχουν αυτού του είδους οι “επενδύσεις” όταν τις χρηματοδοτεί η προβληματική πλέον Ελληνική οικονομία και ο Έλληνας φορολογούμενος; Γιατί δεν κατευθύνονται οι πόροι αυτοί σε εναλλακτικές “επενδύσεις” τοπικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης από τους ντόπιους;
Οι απλουστευτικές διαδικασίεςΗ απλούστευση των διαδικασιών στην περίπτωση του Atalanti Hills έχει να κάνει με τον καθοιονδήποτε τρόπο αποχαρακτηρισμό του δασικού χαρακτήρα της περιοχής, με το να αποποιηθεί το δημόσιο τα ιδιοκτησιακά του συμφέροντα, με το να αγνοηθεί το Εθνικό Σχέδιο για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης (νόμος του κράτους από το 2001), με το να αγνοηθεί το Χωροταξικό Σχέδιο της Στερεάς Ελλάδας ενώ, συγχρόνως, δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί οι διαδικασίες του ΣΧΟΟΑΠ του Δήμου Αταλάντης. Όλα αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο με παράνομες και παράτυπες διαδικασίες εύκολα προσβαλλόμενες κάθε στιγμή και από οποιονδήποτε στα διοικητικά δικαστήρια.
Δεν αναφερόμαστε βέβαια ότι οι αρμόδιοι παραβλέπουν την ανάγκη μιας Ολοκληρωμένης Μελέτης των επιπτώσεων ενός τέτοιου φαραωνικού έργου στις κοινωνικές, πολιτιστικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής της Λοκρίδας και της Φθιώτιδας στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον.
Με βάση τα παραπάνω, το Atalanti Hills δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν επένδυση ήπιας αγρο-τουριστικής ανάπτυξης γιατί ούτε επένδυση ούτε ήπιας ανάπτυξης είναι. Είναι επιδότηση με χρήματα της ΕΕ και των Ελλήνων φορολογουμένων, ενός έργου έντονης ανάπτυξης με πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στους φυσικούς πόρους και με δραματικές συνέπειες για τις αναπτυξιακές προοπτικές της περιοχής και της ευρύτερης περιφέρειάς της. Ο δε “αγρο-τουριστικός” χαρακτήρας της ας μην συζητηθεί σε τούτο το σημείωμα.
Για τα ελληνικά δεδομένα λοιπόν και για τα δεδομένα της περιοχής, η συγκεκριμένη επένδυση αποτέλεσε και αποτελεί μια αρνητική πρόκληση, η οποία πρέπει να σταματήσει εδώ, γιατί δεν έχει προοπτική. Όσο νωρίτερα το αντιληφθούν οι ενδιαφερόμενοι και οι τοπικοί παράγοντες, τόσο το καλύτερο και για τους ίδιους και για την τοπική κοινωνία και οικονομία.
One Stop News
