Η διάσκεψη της Κοπεγχάγης δεν απέδωσε το βασικό ζητούμενο, μια δεσμευτική διεθνή συμφωνία για τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων, αρκούμενη στην "αναγνώριση" από την πλευρά των κρατών που συμμετείχαν ότι η μέση θερμοκρασία της ατμόσφαιρας δεν πρέπει να αυξηθεί περισσότερο από 2 βαθμούς κελσίου. Επιπλέον, 55 χώρες που παράγουν το 78% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου δεσμεύθηκαν οι ίδιες να περιορίσουν τις εκπομπές τους.
Παρ' όλα αυτά, η σύνοδος δεν ήταν ολοσχερής αποτυχία, σημείωσε η Connie Hedegaard. Ήταν ένα βήμα προόδου, έστω και αν ήταν πολύ μικρότερο από εκείνο που προσδοκούσε η Ευρώπη. Το σημαντικότερο τώρα είναι να διατηρηθεί η δυναμική που αναπτύχθηκε πριν από την Κοπεγχάγη εν όψει της διάσκεψης του Κανκούν ώστε να καταστεί, ακριβώς, δυνατόν να δρομολογηθεί η υπογραφή δεσμευτικής συμφωνίας το 2011.
Διαχείριση προσδοκιών
Ωστόσο, προειδοποίησε, εκείνο που είναι κρίσιμο είναι να γίνει σωστή διαχείριση των προσδοκιών γιατί μια νέα αποτυχία θα βάλει νερό στο μύλο όλων όσων ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζεται καμία δεσμευτική συμφωνία. Είναι απαραίτητο η διάσκεψη του Νοεμβρίου να αποδώσει απτά αποτελέσματα και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι πρέπει να ασκηθούν αποτελεσματικές πιέσεις στις ΗΠΑ και την Κίνα, συμπλήρωσε.
Απαντώντας σε αυτό ο Γερμανός ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών, Jo Leinen, εξέφρασε το φόβο ότι οι συνομιλίες για το κλίμα θα έχουν την τύχη των διαπραγματεύσεων της Ντόχα για το παγκόσμιο εμπόριο, με την τελική συμφωνία να αναβάλλεται από χρόνο σε χρόνο. Σημείωσε δε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός ανταλλαγής απόψεων και θέσεων για το ζήτημα, αξιοποιώντας τις ευρύτατες επαφές που έχουν διεθνώς τόσο το Κοινοβούλιο όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Από την πλευρά του, ο Chris Davies (Φιλελεύθεροι, Βρετανία) τόνισε ότι η ΕΕ δεν μπορεί να υπογράψει τη συμφωνία μόνη της, άρα χρειάζεται συμμάχους: "φίλους από όπου κι αν προέρχονται". Τούτο, με τον Martin Callanan (ΕΣΜ, Βρετανία) να επισημαίνει ότι μια μονομερής δέσμευση της Ευρώπης θα βλάψει την ανταγωνιστικότητά της, αλλά τη Satu Hassi (Πράσινοι, Φινλανδία) να ανταπαντά ότι η ΕΕ οφείλει να προχωρήσει σε μονομερή δέσμευση για μείωση των εκπομπών της κατά 30% μέχρι το 2020 αντί για το υφιστάμενο 20%.
Και αν δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή;
Στη συζήτηση με την Επίτροπο, o Αυστριακός ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Richard Seeber, επεσήμανε ότι υπάρχει πλέον στην κοινή γνώμη μεγάλη σύγχυση ως προς τα πραγματικά στοιχεία, με πολλές έρευνες να φέρουν μέχρι και το 70% των Ευρωπαίων να μην πιστεύουν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ευθύνονται για τις κλιματικές αλλαγές.
Μάλιστα, ορισμένοι ευρωβουλευτές όπως ο Paul Nuttall (ΕΕΔ, Βρετανία) αμφισβήτησαν ανοικτά τα ευρήματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που παρείχε την επιστημονική τεκμηρίωση της διάσκεψης, τονίζοντας ότι η ΕΕ δεν πρέπει να σπεύσει να δεσμευθεί.
Σε αυτό όμως η Hedegaard σημείωσε ότι ανεξαρτήτως των όσων έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την ποιότητα των στοιχείων του IPCC, ο περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας που είναι το θεμέλιο των προσπαθειών μείωσης των ρύπων, θα έχει αφ εαυτού του ευεργετικές συνέπειες για την Ευρώπη, την κοινωνία της και την οικονομική της ανάπτυξη. Η Ευρώπη οφείλει να κοιτάζει μπροστά, κατέληξε.
One Stop News
No comments:
Post a Comment